“गृह सचिवको एउटा पत्र आयो जसमा मैले चीन जाँदा सरकारी काम गरेको हिसाब मागी पठाएको छ । यो दास्रो चिठी हो । मैले यस चिठीलाई लिन स्वीकार गरिनँ, किनभने जस्तो कि मैले जर्नेललाई भनें – कि वकिलको सल्लाह नभई म यहाँबाट कुनै कागजमा दस्तखत गर्दिनँ । अर्को यो पनि सरकारलाई सूचना गर्न भनें कि मलाई जुन किसिमबाट गैर–कानूनी तरिकाले थुनेर राखेको छ र जुन ढंगबाट मलाई पक्रिएर ल्याइयो त्यसमा जति कागजपत्रहरु छन् ती सबै सरकारको जिम्मामा हुनुपर्छ । म त्यसो हुनाले यहाँबाट केही उत्तर दिन सक्तिनँ ।” (१८/०९/१९६३)
“रामबाबुले बडो माया गरेर चिठी लेखेको रहेछ । … आफ्नी हजुरआमाको बारेमा पनि लेखेको छु उसले कि वहाँलाई पेट चिरेर नलीको सहाराबाट भोजन दिनुपर्छ रे । बडो कष्टमा हुनुहुन्छ हजुरआमा क्यान्सरले गर्दा । कति दिनसम्म त्यस्तो बिजोगले जीवित रहुनपर्ने हो वहाँले । ‘यूथनेश़’ [सुखमयमृत्यु] यस्तै अवस्थामा प्रयोग हुनुपर्छ भन्ने पक्षमा म पनि छु । मलाई यस्तो अवस्था पर्न आयो भने कष्टहीन मृत्यु ल्याउने उपाय लिन लाउनेछु ।” [२८/१०१९६३)
