“हामीहरु थुनिएको आज ठीक दुई महिना भयो । यी ६० दिन निराशा र आशाका तरंगमा बिते । समातिएको केही दिनसम्म त म शुद्ध अन्योलको स्थितिमा रहें । वास्तविकता र भ्रमलाई छुट्याउन गाह्रो भयो ।’
“तरुण दलको सम्मेलनमा मैले आफ्नो उद्घाटन भाषण समाप्त मात्र गर्न पाएको थिएँ कि दरबारको एउटा कर्नेल समरराज बर्दीमा देखा परे । सम्मेलनको कार्यक्रम जारी छ । कर्नेलले मेरो अंगरक्षक कप्तान महतलाई बाहिर लिएर गए । त्यसपछि हठात् मिलिटरीको ओइरो सभास्थलभित्र प्रवेश गर्यो ।”
“मेरो मानस पटलमा यी दृश्यहरु अंकित भइरहेका छन्, तर यी दृश्यहरुको वास्तविकताको बोध मलाई हुन सकेको छैन । यसप्रकारको मानसिक स्थितिमा म गिरफतार गरिएँ ।”
“हामी चार जना शिवराज, जमानसिंह, प्रेमराज र म आर्मी क्लबको कोठामा राखिएका छौं । यस कोठालाई बिलियार्ड रुम पनि भन्दछन् । कोठा प्रशस्त ठूलो छ । कठोर शितका साठी दिन यहिँ बिताएँ । यसपालाको जाडो असाधारण जस्तो लाग्छ । शरीर जाडोले कठाङ्ग्रिएको छ ; फुक्न पाएको छैन । जाडोसँग नर्तसिने मानिस म दिनहुँ गृष्मको प्रार्थी भएको छु । शिशिरले वसन्तको घरमा निवास गर्न लागेको जस्तो छ । वसन्त ऋृतुमा पनि शिशिरका सम्पूर्ण लक्षण पाइन्छन् । अस्ति हठात् ठूलो वर्षा भयो, डाँडा–डाँडामा ठूलो हिउँ पर्यो । आजसम्म त्यो हिउँ गलेको छैन । त्यसमा छोएर आएको हावाले साझै मुटु छेड्छ । दिनभरि घामम बस्छु तर सर्दी गएन ।”
“हामी चारैतिरबाट संगिनको पहरामा छौं । हाम्रो कोठाभित्र दुइटा सन्तरी रहन्छन्, दुवै ढोकामा पहरा चढाएर । पश्चिमपट्टिका झ्याल ढोका एकदम डम्म थुनिएर राखिएका छन् । बाहिर नानाथरिका पाल छन्; तीनओटा पालहरु, अफिसरका लागि एउटा मेजर, एउटा क्याप्टेन, एउटा लेफ्टेन्ट त्यसपछि दुईटा ठूलठूला पालहरु छन् – एकदम सायद एकदम साना अफिसरहरु जस्तै हवल्दार, सुवेदार, जमदार नायक इत्यादिका लागि, अर्को ठूलो पाल सिपाहीहरुका लागि । कहिलेकाहीं यी पालहरुको पर्दा उघ्रिँदाखेरि ब्रेनगन र राइफलहरुको चम्किएको पंक्ति हामी देख्न पाउँछौं । एउटा हाम्रो सानो नुहाउने पाल छ र तीनओटा सानसाना पाल हाम्रो दिसा टट्टिको लागि खडा गरिएका छन् । यसमा नै एउटा पाल आफ्नो निवृत्तिका लागि एकलौटी पारेको छु । यिनीहरुका अतिरिक्त प्रायः सात ठाउँमा सन्तरी पोष्ट बनेको छ । जसमध्ये तीन ओटा त टेनिस कोर्ट छ जहाँ हामीहरु दिउँसोको भोजनसम्म समय विताउँछौं र बेलुका टहल्ने काम सिध्याएपछि सुस्ताउन बस्छौं – को तीनतिर बनेको छ । अरु चार ओटा ठाउँ टाढा छन् । हामी बेलुका टहल्न लाग्दा चारैतिर सुसज्जित शस्त्रधारी सिपाहीहरु तैनाथ हुन्छन् । बडो विचित्र दृश्य हुन्छ ।”
