“रानी एलिजावेथको आगमनको चहलपहल थियो । यहाँका मानिसहरुलाई बडो उत्सुकता थियो उनको आगमनमा । उनी आइन्, गइन् । फेरि काठमान्डौले आफना साधारण दैनिक जीवन अख्तियार गर्यो ।
एलिजावेथको आगमनले पैदा गरेको हलचलको सानो लहर हामीसम्म पनि आयो; हामीलाई गार्ड गर्ने सिपाही, अफिसरहरु मार्फत र सिंहदरबारको तयारी मार्फत ।
पुनः हाम्रो भित्रको वातावरण यथावत भयो; रानी राम्री थिइन्, त्यस्तै – त्यस्तै रहिछिन्, राम्ररी देख्न पाइएन भन्नेसम्म हामीले यहाँ सुन्यौं, तर अब त्यो पनि सुनिन छाडियो ।
उनले बोलेका र हाम्रा राजाले बोलेका कुरा हामीले हेर्यौं; तिनीहरुमा विशेष केही पाएनौंं । राजाले उनलाई दिएको भोजको उनको भाषणमा केही हेरफेर भएछ, तेसका लागि केही खलबल पनि भएछ, तर मैले त्यस खलबलीमा पनि केही अर्थ देखिनँ।”
